Radom Underdarku

System: DND 5ed.

Grają:
Halón Nailo, druid/wizard, elf: K.
Malark, paladyn Torma, człowiek: O.
Sovelien Bersk, rogue, półelf: MW.
Kairon Makaria, bard, tiefling: J.
Liza, kapłanka Ellistrae, elfka: E.
Grud, wojownik, człowiek: W.

Prowadzi: P.

MG: Specjalnie w tym pomieszczeniu nic nie ma, trochę symboli drowów i tyle…
W: Wpakowaliśmy się od tyłu do Ikei.
MG: I złapała was ochrona, tak.

MG: Otwierają się drzwi i wchodzi całkiem spora grupa.
K: Na jednego Fireballa czy na dwa?

[To gdzieśmy się właściwie teleportowali?]
MG: Nie rozpoznajecie godeł żadnych większych domów z Menzoberranzan ani innego dużego miasta drowów.
W: Świetnie, trafiliśmy do Pułtuska.
MG: Niee, to taki bardziej Radom.

[Drowy, jak wiadomo, wyznają pajęczą boginię Lolth]
K: Czy zamiana w pająka będzie traktowana tak, jakbym zamienił się w Mahometa?

MG [do E]: Teraz ty.
E: Zmieniło się coś?
K: Nie, nadal jesteś elfką.

[W środku walki gigantyczna małpa wywala drzwi a za nimi…]
MG: Drowowe miasto. Jaskinia, budynki, ulice, i mnóstwo drowów.
O: Zacznij żonglować, może pomyślą że cyrk przyjechał.

MG: Druid, co robisz?
K: Służę.

MG: …A potem zamienia się w pająka i gdzieś spierdala.
O: Po godzinach dorabia sobie jako domokrążca.
J: Kurna, wyobrażacie sobie? Po nocy puka do ciebie wielki pająk, „Dobry wieczór, czy słyszał pan dobrą nowinę naszej pani Lolth?”

[Paladyn śpiewał religijne pieśni przez pół walki]
O: Ale największe wrażenie wywarła na nich męska wersja banshee.
K: Neee, oglądają Eurowizję.

MG: Idziecie w trójkę? Dobra, kto?
K: Najbardziej umuzykalnieni; ja wyję jako wilk, O. śpiewa jako Conchita, i bard.
E: Tercet egzotyczny.
O: Ich Troje!

[Nagle Beholder!]
O: To teraz to oko, z którego wylatują motylki, tak?
K: Motylice wątrobowe.
MW: O kurwa, K., wyobraziłem to sobie…!
[Rzuty rzuty…]
O: No i gdzie te motylki?
K: W wątrobie.
E: Zamiast motylków w brzuchu – motylica wątrobowa?

Reklamy