Nie doczytaliśmy drobnego druczku

MG: W nozdrzach czujesz delikatny zapach eteru. Ozonu! Ozon miałem na myśli!

System: DND 5 ed, świat po załamaniu magitechnologicznej cywilizacji

Grają:
Velda, łowczyni potworów, napakowana półorczyca: E.
Anzelma, paladynka idei odpowiedzialności, z zawodu kowal: Ew.
Kent, ranger-intelektualista, mikry nawet jak na halflinga: K.
Apoikilea, hexblade, dwumetrowy półelf: MW.

Prowadzi: J.

MG: Turlnij sobie.
K [rzuca]: O jezu.
MG: Jedynka na kości?
K: Nie, uczciwe sześć.
MW: To ja sprawdzę jakich bzdur on tam napisał. [turla] O kurwa.
MG: Ile?
MW: Osiem.
K: Zaczęło się.

E: Czyli Sending to czar szpiegów.
MG: No a nie? Każdego ze scrollem Sendingu powinno się rozstrzeliwać.

K: …A nie mam Tourette’a. Przynajmniej zdiagnozowanego.
MW: Zespół Turreta. Obracasz się w kółko i strzelasz do czego popadnie.

Ew: Ja mam hooded lantern.
K: Lantern Hood. Świeci biednym i zabiera bogatym.

Ew: To jak wy wszyscy macie night vision, to może ja nie będę zapalać tej latarni…?
K: Tak, powiemy cię jak cię coś będzie gryzło.

[Paladynka rzuca Sacred Weapon i…]
MG: Twój miecz rozjarza się rozsądnym światłem; nikogo nie oślepia, ale wszystko widać.

[Martwiaki dziwnie oporne na odwracanie]
MW: Co on, advantage ma?
MG: Tak, Turning Defiance.
K: Turning the fajans.

MW: Co to było?
MG: Ghasty.
Ew: Czyli to była – drobna ghastronomia.

[Jak się pozbyć zezwłoków nieumarłych? Polać wodą święconą? A może spalić?]
MG: Kurwa, wyobraziłem sobie poszukiwaczy przygód, siedzących przy takim ognisku z ghastów…!
Ew i MW chórem: Ogniska już doghasta blask!
[przybijają piątkę]

MG: Myślę że moim następnym achievementem będzie prowadzenie bliźniakom.
K: Zrośniętym.
MG: Dupami.

MW: Jak się nazywał ten twój ptak zeszłym razem? Matylda?
K: Klara.
MW [do Ew]: Oswoił sobie mewkę, ale nie miał czasu się nią zajmować, bo ciągle w delegacji.
MG: Tak, on się tam teleportował, latał latającym statkiem, a ta mewa tam za nim… Umięśniona taka że mogłaby skrzydłami łupać orzechy.
K: Stekiem.

MW: To ja słowo na niedzielę, miecz zapala się czarnym światłem i spróbuję jej dokurwić.
MG: Słowo na niedzielę: ablucja.
K: Wydzielina.
MG: Miecz mu nabrzmiał.

[Kostki zawiodły nas przy rozważaniu umowy z potężnym Fae, dla śmiechu rzuciliśmy na inteligencję oswojonemu krukowi – natural 20.]
MW: Kapitan Melepeta i Melepetarianie.
E: A kto jest kapitanem?
K: No przecież powstawał z połączonych mocy. Kruk daje inteligencję.

Z leża Hutta prosto w starożytne ruiny

R: Jak się nastawia złamania w pancerzu?
O: Z trudem.

System: Star Wars – Edge of Empire.

Grają:
Robin, pilotka, człowiek: D.
Latro Kuvar, eks-żołnierz, człowiek: R.
Kodo Choven, mechanik, człowiek: O.
Nib Andook, przekręciarz i początkujący Jedi, Twi’lek: MW.

Prowadzi: P.

MG: W ostatnim odcinku…
O: …Jabba the Hutt…
MG: Zaraz obniżę ci Knowledge: Underworld, bo ewidentnie nie zasługujesz.
[Przebywaliśmy „w gościnie” nie u Jabby, a u zupełnie innego Hutta.]

[Spacerkiem przez tunele wentylacyjne, znowu]
MG: Wyciągnie rękę, skupi się…
O: …A wiatrak ciach! W pewnym wieku wszyscy jedi tracą prawą rękę.

O [do świeżo przejętego droida]: Masz. Jak idziemy, przemaluj się na niebiesko.
MG: Przemalowuje się.
O: Dobrze że kurz leci, będzie wyglądał jak kiedyś przemalowany.

O: IG, na hasło „rozwielitka” atakujesz wszystkich, którzy atakują nas.
MG [jako NPC-droid]: Zrozumiałem.
O: Raczej nie użyjemy tego w konwersacji, co?
MW: Jasne. A co to właściwie jest? Potem mi wytłumaczysz potem mi wytłumaczysz!
O: Haha, tak, „rozumiesz, rozwielitka to jest…”
MW [gestykuluje, przedstawiając jatkę]

[Wykonaliśmy najlepszy przekręt po tej stronie galaktyki]
R: Jeszcze jedno chciałbym powiedzieć: nie kupię od ciebie żadnego używanego landspeedera. Albo, kurwa. Kupię.

MG: Hailuje was pancernik, czy tam niszczyciel.
O: Krążownik. Krąży wokół planety, więc musi być krążownik.
MG: Nie nie, krążowniki to on ma wokół siebie, żeby krążyły wokół niego.

D: To nie jest Kylo Ren, on ma miękkie serduszko.
O: Kto?
MW: Jorda. Nie ma.
R: Nieno, ma. -sklrtch- [zaciska pięść].
[Jorda to nasz „znajomy” Sith.]

MW: Lepiej nie, jakoś tak się dzieje, że jak komuś powiedzieć żeby się nie interesował bo dostanie kociej mordy, to on się właśnie bardziej interesuje.
O: I dostaje kociej mordy.
MG: I stąd się wzięli Bothanie.

NPC: Mam dla was bike’i…
MW: Bajki! Bajki! Hurra!
D: To samo pomyślałam!
[MG patrzy w niezrozumieniu]
MW: Jorda, opowiedz mi bajkę! Albo chuj, nie opowiadaj.
R: Będziesz miał koszmary potem.
O: „Dawno dawno temu był sobie mistrz Darth Malak. I któregoś dnia powiedział ‚MOŻE BYĆ TYLKO JEDEN’…”

[Dłubiemy w starej fabryce]
MG: …I masz zasilanie na szynie.
MW: -pwzzzzzzzt!-
O: Ale uziemiona jest u was, więc [obelżywe gesty]

Makieta potwora

[MG opisuje świat]
MG: …Zostały miejscowości które były zbyt biedne żeby mieć portal i dojeżdżał do nich autobus.
MW: PKS do Kłodzka.

System: DND 5 ed, świat po załamaniu magitechnologicznej cywilizacji

Grają:
Velda, łowczyni potworów, napakowana półorczyca: E.
Anzelma, paladynka idei odpowiedzialności, z zawodu kowal: Ew.
Kent, ranger-intelektualista, mikry nawet jak na halflinga: K.
Apoikilea, hexblade, dwumetrowy półelf: MW.

Prowadzi: J.

[Golemy-dźwigi portowe]
MG: Wydawało się takiemu olbrzymowi polecenia, na przykład „weź i rozładuj ten statek”.
K: A on przynosił cały i mówił „przyniosłem ci cały, znajdź sobie sam, nie będę ci w tym grzebał”.

[Przepływająca przez miasto rzeka zamieniła krater po detonacji portalu w spore, idealnie okrągłe jezioro]
K: Najgorsze że ta rzeka komuś cieknie na łeb dziurą po portalu. Wkurwia to, no ale co można zrobić. Ze spłuczki cieknie.

[Czytamy umowę, szukajac kruczków]
E: Czy ja też mogę rzucić? Mam trzy.
K: W sumie?
MG: Nie za dobrze.
K: Podpisałaś kota.
MG: Wzięłaś kredyt w złotówkach.
Ew: W Providencie.

K: Jestem dwa razy mniejszy od przeciętnego reprezentanta ich drużyny.
Ew: Czy nie powinniśmy mieć dwóch takich?
K: Czy jest jakiś problem?

E: Co tu się krzyczy jak nie ma bogów?
Ew: Za reasonably priced love i jajko na twardo?
MG: Za cywilizację! Za ludzkość!
K: Ona to za orczość.
MG: Jako półork może wybrać czy za ludzkość czy za orczość.

[Pierwsze dwie walki, festiwal jedynek]
MW: Jeśli następne walki będą mi szły tak samo dobrze, w następnym mieście kupuję bałałajkę i będę przygrywał.
E: Bardowie są fajni.
Ew: Będzie krzyczał, i z jakiegoś powodu nam będzie od tego lepiej.

MG: Uważasz że umiejętność rozmawiania ze zwierzętami nie jest magiczna?
Ew: Jest księżniczką Disneya.
MG: Ma to w pakiecie.

[W potyczce z przygodnym potworem Kent stracił jednego ze swoich mułów.]
Ew: Może byśmy coś ojebali na śniadanie?
MW: Muła.
K [ciężko patrzy]: Oswajam sobie kruka. Karmię go.
MG: Czym?
MW: Mułem.
K [patrzy ciężko]: No jebnę mu.
MW: Rozładowuję sytuację humorem.

Ew: Czuję się bardzo źle z tym, że żartuję ze śmierci niewinnego zwierzęcia.
Masz na mnie zły wpływ.
MW: Jako ja czy in character?
Ew: Tak.

Ew: Czyli nie dość że w nic nie trafiasz, to jeszcze jesteś tępy…?
MW: Jak cię zaraz strzelę w łeb…
B (z offu): …To pewno sobie coś zwichniesz.

[Potwór napadający wioskę okazał się podróbką, szukamy śladów w lesie i…]
MG: W pewnym momencie z krzaków zionęło na ciebie ogniem, chmura ognia obejmuje cię, oblepia…
K: Znalazłem coś.

[Walka! RNGJesus nadal nas nie cierpi.]
E: Jedynka.
K: Zacięłaś się przy goleni.

MG: Istota otwiera usta, które są pełne takich iglastych zębów.
Ew: Zupełnie jak moja polonistka.

[Apoikilea przyznaje się, że ma patrona, z którym komunikuje się przez magiczny komunikator]
E: To cię nie kosztuje many?
Ew: I to jest twoje pierwsze pytanie? Facet ma wtopiony kryształ w cycka, gada chuj wie jak, chuj wie z kim, chuj wie o czym, a twoje pierwsze pytanie jest, czy roaming ma za darmo?!

Światła stolicy

[Uspokajanie NPCa podczas pościgu]
P: Mam Deception, mówię jej że mamy sytuację pod kontrolą.

System: Star Wars Edge of Empire

Grają:
Nimda Oropax, archeolog/pilot, Duros: K.
Rishan Vox, przemytnik, Falleen: J.
Jastra Ora’nel, technik/hacker, Bothanin: P.

Prowadzi: MW

[Główną NPC porwaliśmy za jej zgodą, ale jej męża – niezbyt. Mogą być z tego problemy, bo zaraz będzie kontrola celna.]
P: Nam zapłacono za konkretną robotę: jeżeli to wymaga uśpienia męża i schowania go pod podłogą, to ja nie mam żadnego problemu z tym…

K: …Dlatego proponuję teraz chiropraktykę.
MG: Piąchopirynę wręcz?

[Oficjalnym powodem wizyty na Coruscant jest konferencja influencerów blogosferowych.]
J: „Rozdwojonym językiem po Imperium”, czyli przewodnik kulinarny.
P: O ja pierdolę.
J: Ty bloga tam zakładaj, a nie „japierdolę”!

[Nagle dygresja]
K: Koleżanka przywiozła sobie kozę…
[śmiech]
K: Nienie, koleżanka jest weterynarzem i przywiozła sobie martwą…

[Jednak ucieczka i pogoń. Strzelać do TIE fighterów czy nie?]
J: Jak już wsunęliśmy czubeczek, to równie dobrze można cały.
K: No dwóch wyroków śmierci nam nie dadzą, tak?

[Strzelają, TIE wybuchają, ścigają się pomiędzy wieżowcami, wśród ruchu cywilnego, zostawiając za sobą szlak zniszczeń]
K: To jest wejście do stolicy jak prawdziwi związkowcy, jeszcze opony spalmy.

NPC: Nigdy w życiu nie sądziłam, że imperialne myśliwce będą dla mnie problemem.
K: No ja jak dzisiaj rano wstawałem, też tak nie sądziłem.

[Podliczają zasoby, najwięcej kasy okazuje się mieć Rishan]
K: Nie każdy nosi ze sobą materac, w którym jest trzydzieści tysięcy kredytów.

MG: Twoja przezorność jest godna pochwały.
J: Twoja szkoła byłaby z ciebie dumna.
P: No pewno, mam dyplom.
MG: Tak, wszystko na nim jest zamalowane na czarno…

[Spotkanie z panią senator, kulturalnie, w teatrze]
J: O kurwa, jak chłopakom powiem, to nie uwierzą.
P: No, ze sztuką się zetknął. Na Coruscant.

[MG wyciąga zasilacz do laptopa, gracze szydzą.]
J: O kurwa, matka wszystkich zasilaczy.
K: O jajebe. Są mniejsze komputery.

P: Kurna, byłem na Coruscant i nie byłem na świeżym powietrzu, skandal! Ale ja
tu jeszcze wrócę.
J: Z flotą, i będę bombardował w chuj!
K: Niech kto inny mówi.

Porwanie za zgodą porywanej

MG: Prawdopodobieństwo dwóch bomb na pokładzie jest dużo mniejsze niż jednej bomby, więc trzeba po prostu przynieść własną.

System: Star Wars Edge of Empire

Grają:
Nimda Oropax, archeolog/pilot, Duros: K.
Rishan Vox, przemytnik, Falleen: J.
Jastra Ora’nel, technik/hacker, Bothanin: P.

Prowadzi: MW

[Kto zostaje w stoczni]
P: Elitha, i Rico, i L4…
MG: L4 akurat na systemach podtrzymywania życia się nie zna.
P: On tam nie po to zostaje.
J: Tylko jakby ktoś wkurzał Elithę…
P: …To on mu podtrzymanie życia wymontuje.

MG: Jeden hardpoint zajmuje ci system nagłośnienia, a drugi taki system do strzykania kolorowym dymem z dysz. I oprócz tego jest pomalowany w płomienie, a grill na wlotach powietrza do silników nie ma takiej utylitarnej kratki, tylko…
J: Smoki!
MG: Dobra, niech będą smoki, mówisz i masz.
J: Kurwa, niczego nie ruszasz w tym statku!
P: Używany tylko na pokazach lotniczych.

[Jak się umówić na wizytę u neurologa?]
K: E, wielki mi problem, jebnę go cegłą i już!

K: tu się robi zimno wieczorem?
MG: Chłodniej.
K: Założę czapkę. Ha!
MG: Patrzcie jaki spryciarz.
K: Duros w czapce.

J: Trzeba zacząć załatwiać samochody.
MG: Złodzieje samochodów?
P: [jęk zawodu]
J: No co?
P: Jeszcze nigdy nie kradłem samochodów!

K: No ale robimy jakieś dobre uczynki przy okazji zdaje się!
P: Dobre uczynki, dobre uczynki – za dobre uczynki nie kupię części do droida!

J: Ale jakto, dwa tygodnie…?
NPC-lekarz: I tak ma pan szczęście że pacjent wypadł, bo bym pana nie przyjęła w ogóle, takie są terminy, sam pan rozumie.
K: Ja tu teraz pana schorzenie ojojam, od razu będzie lepiej: ojojoj, ojojoj.
J: Ona tu ma profesjonalne urządzenie do ojojania. Dlatego ten oddział nazywa się OIOIOM.

[Uspokajanie npców]
J: Poleję ich moim charmem, wszystko już dobrze, najgorsze przed nami…

Duże ilości Despairów naraz

J: Optymalizuj mojego jaszczura!

System: Star Wars Edge of Empire

Grają:
Nimda Oropax, archeolog/pilot, Duros: K.
Rishan Vox, przemytnik, Falleen: J.
Jastra Ora’nel, technik/hacker, Bothanin: P.

Prowadzi: MW

[K. szydził z lotniczych warunków pogodowych które miały być złe, a były
akceptowalne]
K: I ja taki „więcej! więcej! to wszystko na co cię stać?”
J: I szal taki biały…
K: I uczeń taki obrzygany…

[Zdobyli nóż z wbudowanym łamaczem zamków elektronicznych]
MG: Wtykasz nóż w zamek, otwierasz zamek, jak ktoś cię na tym przyłapuje, wtykasz nóż w kolesia, potem znowu w zamek…
P: Przeceniasz mnie w kwestii wtykania noży w kolesi.
K: Wszyscy jesteśmy tacy więcej paralitycy. Prawie tacy sami z nas nożownicy co pływacy.
[Chwilę przedtem J. próbował pływać w lodowatej rzece, w środku nocy. Na szczęście dobrze ocenił swoje szanse i odstąpił od zamiaru…]

[Oględziny imperialnej bazy]
MG: Niektóre z tych patroli mają takiego średniej wielkości jaszczura na smyczy.
J: Wypraszam sobie!
MG: Nie taki jaszczur.

J: Schowamy się w kanale odpływowym, żeby przeczekać shitstorm!

[Na planecie są także dość prymitywni tubylcy]
MG: To jest taki protojęzyk. Oni jeszcze nie wynaleźli gramatyki, ale jakbyś spędził tu z pół roku, rzucał się z nimi kupą i malował po scianach, to mógłbyś
z nimi się komunikować.
P: Kusząca propozycja, co?
K: Tak, urlop wezmę.
MG: Naukowy.

[Jastrze udało się złamać szyfr na transmisji radiowej, ale spaliło mu się urządzenie do dekodowania]
P: Gaszę.
K: Sukces, jak widzę?
P: Tak, mam ich kody.
K: I to tak dymi, jak jest sukces? Biały dym jak się uda?
J: Habemus codam?

J: Kolesi przeciwników jest na tyle dużo, że dodanie dodatkowych czterdziestu niewiele zmieni.

J: Wiem, kurwa, co zaraz wymyślicie! Wy we dwóch w mundurach imperialnej floty, a ja na czworakach i na smyczy!

P: Coś się zmieniło na zewnątrz?
MG: Tak, na zewnątrz biegają dwa jaszczury puszczone luzem.
P: Kuzyni.
J: [pokazuje obelżywy gest] Wiesz że od tej pory jak zobaczę cokolwiek
włochatego…?
P: Wiem.
K: …Swatał będzie?

MG: Bierzecie jaszczury z zaskoczenia.
J: Znaczy chciałbym powiedzieć że jestem przeciwnikiem tego rozwiązania.
MG: Kwiaty by chociaż kupili, co?
J: Kolacje postawili! To są ciężko pracujące jaszczury!

K: Nie uwierzysz, ale nikogo nie zabiliśmy i nikt do nas nie strzelał.
J i P: Zabiliśmy dwóch.
K: No dobra, bo nie updatowaliśmy cię na bieżąco, napatoczył się na nas patrol. Dzisiaj nikogo nie zabiliśmy, no.

[„Duże ilości Despairów naraz” – szansa na Despair jest 1/12. P. wyrzucił ich dzisiaj sześć.]

Trzewia planety

O: Idziemy [gest przeładowania śrutówki]. I zbieram nabój z podłogi, bo
załadowana przecież była.

System: Star Wars – Edge of Empire.

Grają:
Robin, pilotka, człowiek: D.
Latro Kuvar, eks-żołnierz, człowiek: R.
Kodo Choven, mechanik, człowiek: O.
Nib Andook, przekręciarz i początkujący Jedi, Twi’lek: MW.

Prowadzi: P.

[Wyrwaliśmy się z więzienia, przygotowujemy się do eksploracji podziemnych korytarzy – ale ile mamy jedzenia?]
O: Jak coś, mamy jeszcze dużo wieprzowiny.
MW: Wiesz co, ja chciałbym od razu powiedzieć: zasady moralne zabraniają mi zjadać cokolwiek, co jest w stanie grać w karty. Więc wieprzowina – nie. Nie tamta.
O: Ale oni grali w czarnego piotrusia, co to za karty!
MG: W sabacca grali, jak wszyscy.
MW: Widzisz? W sabacca! Musieli umieć liczyć chociaż do dwudziestu!

[Nib zmaga się ze swoim świeżo nabytym sumieniem, a Latro jest dość krwiożerczy. Bywają drobne spięcia na tym tle.]
R: Idziemy w te ciemne korytarze, nie chcemy robić rozpierdolu w kopalni, żeby wypuścili powietrze i żeby zginęło wielu niewolników.
MW: Thank you.
R: Ale tylko po to, żebym się nie musiał o nich potykać.
MW: …Małe kroczki.

[Kodo zakochał się w śrutówce]
R: Będziesz z nią spał teraz? To gamorreańska śrutówka! Wiesz co oni z nią robili?
MW: Teraz już wie! Ma plastyczną wyobraźnię!
O: Dobrze że ją przestrzelałem!
MW: Aha, przestrzelał…

MW: Siedzę, jestem grzecznym pasażerem.
O: Wyrywasz dermę z siedzeń?

[Tymczasem na powierzchni pilot ukrywa się razem ze statkiem. Pokładowe roboty wyłączone, wszystko wyłączone]
O: Jak w łodzi podwodnej.
D: Nigdy nie byłam w łodzi podwodnej…
MG: No, tak naprawdę to byłaś…

[Oczywiście przekradamy się wentylacją – w kierunku uzdatnialni powietrza]
O: Interesuje nas rura która wychodzi z uzdatnialni.
MW: Nie, ta która wchodzi!
O: Bo będziemy szli pod wiatr?
MW: Tak jest, i wiatr może być tak silny że nie będziemy w stanie iść, ale w sumie wolę nie być w stanie iść niż trzymać się rury żeby nas nie wciągnęło w wiatrak, tak, rura wychodząca.
R: Od początku mówiłem!

MG: Na podłodze tunelu leżą jakieś kawałki, jak coś tu wpadło to się tu wala.
O: Odcięta ręka z lightsabrem…
MW: Kurde, bo jak gdzieś jest tunel techniczny, to zaraz odcięte ręce! Co za człowiek!

[Oczywiście w wentylacji są wielkie wiatraki, przez które trzeba jakoś przejść]
O: -szszu- Mam dwie ręce! -szszu- Mam już tylko jedną!

[O. przygotowuje się do zablokowania szyną wiatraka, trzesie kośćmi]
MW: Wyobrażasz sobie, co będzie jak ta szyna odbije.
[rzuca, straszliwie żałosny wynik]
O: Odbiła.
MG: Ale zatrzymałeś.
MW: Twarzą.

R: Jeszcze zapieram się tym kawałem szyny.
MW: Już pokiereszowanym.
MG: Tak, każde nacięcie to jeden pokonany wiatrak.

[Uzdatnialnia powietrza, pradawna Huttowska robota]
MG: Nieeee, no co ty! Nie ma tu planu ewakuacyjnego na ścianie! Co jeszcze, tablica „Ostatni wypadek mieliśmy pięć dni temu”? To są Huttowie!
MW: „In case of emergency – die.”